obtrectans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of obtrectō.
Participle[edit]
obtrectāns (genitive obtrectantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | obtrectāns | obtrectantēs | obtrectantia | ||
Genitive | obtrectantis | obtrectantium | |||
Dative | obtrectantī | obtrectantibus | |||
Accusative | obtrectantem | obtrectāns | obtrectantēs obtrectantīs |
obtrectantia | |
Ablative | obtrectante obtrectantī1 |
obtrectantibus | |||
Vocative | obtrectāns | obtrectantēs | obtrectantia |
1When used purely as an adjective.