odbój

See also: odboj

Polish

Etymology

Deverbal from odbić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔd.buj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdbuj
• Syllabification: od‧bój

Noun

odbój m inan

1. stop, stopper, fender, buffer (device which inhibits the movement of something)

   odbój do drzwi ― door stop

Declension

Declension of odbój

	singular	plural
nominative	odbój	odboje
genitive	odboju	odbojów/odboi
dative	odbojowi	odbojom
accusative	odbój	odboje
instrumental	odbojem	odbojami
locative	odboju	odbojach
vocative	odboju	odboje

Further reading

• odbój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odbój in Polish dictionaries at PWN