ogrodnik

Polish

Etymology

From ogród +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔɡˈrɔd.ɲik/

Noun

ogrodnik m pers (female equivalent ogrodniczka)

1. gardener

Declension

Declension of ogrodnik

	singular	plural
nominative	ogrodnik	ogrodnicy/ogrodniki (deprecative)
genitive	ogrodnika	ogrodników
dative	ogrodnikowi	ogrodnikom
accusative	ogrodnika	ogrodników
instrumental	ogrodnikiem	ogrodnikami
locative	ogrodniku	ogrodnikach
vocative	ogrodniku	ogrodnicy

Derived terms

• ogrodnictwo
• ogrodniczki
• ogrodniczy

Related terms

• ogradzać
• ogrodzenie
• ogrodzić

Further reading

• Template:R:PWN