okoliczność

Polish

Etymology

From okoliczny +‎ -ość.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɔkɔˈlit͡ʂnɔɕt͡ɕ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ɔkɔˈlit͡ʂnɔɕt͡ɕ/

• Audio 1:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: o‧ko‧licz‧ność

Noun

okoliczność f (related adjective okolicznościowy)

1. circumstance
2. (in the plural, Kuyavia) Synonym of okolica

Declension

Declension of okoliczność

	singular	plural
nominative	okoliczność	okoliczności
genitive	okoliczności	okoliczności
dative	okoliczności	okolicznościom
accusative	okoliczność	okoliczności
instrumental	okolicznością	okolicznościami
locative	okoliczności	okolicznościach
vocative	okoliczności	okoliczności

Further reading

• okoliczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okoliczność in Polish dictionaries at PWN
• Oskar Kolberg (1867) “okoliczność”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 274