oksijen

See also: oksijèn and oksîjen

Central Melanau

Chemical element
O

Etymology

From English oxygen.

Noun

oksijen

1. oxygen (chemical element)

---

Turkish

Chemical element
O
Previous: azot (N)
Next: flor (F)

Etymology

Borrowed from French oxygène.

Pronunciation

• IPA^(key): [oksiʒən]
• Hyphenation: ok‧si‧jen

Noun

oksijen (definite accusative oksijeni, plural oksijenler)

1. oxygen (chemical element)

Declension

Inflection
Nominative	oksijen
Definite accusative	oksijeni
	Singular	Plural
Nominative	oksijen	oksijenler
Definite accusative	oksijeni	oksijenleri
Dative	oksijene	oksijenlere
Locative	oksijende	oksijenlerde
Ablative	oksijenden	oksijenlerden
Genitive	oksijenin	oksijenlerin