orędowniczka

Polish

Etymology

From orędownik +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.rɛn.dɔvˈɲit͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: o‧rę‧dow‧nicz‧ka

Noun

orędowniczka f (male equivalent orędownik)

1. female equivalent of orędownik (“proponent, advocate”)

Declension

Declension of orędowniczka

	singular	plural
nominative	orędowniczka	orędowniczki
genitive	orędowniczki	orędowniczek
dative	orędowniczce	orędowniczkom
accusative	orędowniczkę	orędowniczki
instrumental	orędowniczką	orędowniczkami
locative	orędowniczce	orędowniczkach
vocative	orędowniczko	orędowniczki

Further reading

• orędowniczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• orędowniczka in Polish dictionaries at PWN