orientabil
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French orientable.
Adjective[edit]
orientabil m or n (feminine singular orientabilă, masculine plural orientabili, feminine and neuter plural orientabile)
Declension[edit]
Declension of orientabil
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | orientabil | orientabilă | orientabili | orientabile | ||
definite | orientabilul | orientabila | orientabilii | orientabilele | |||
genitive/ dative |
indefinite | orientabil | orientabile | orientabili | orientabile | ||
definite | orientabilului | orientabilei | orientabililor | orientabilelor |