orman

See also: Orman

Azerbaijani

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *orman.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

orman (definite accusative ormanı, plural ormanlar)

1. (poetic) forest

   Synonym: meşə

   • 1987, Yusif Səmədoğlu, Qətl günü [The Day of Murder]:

     Zülfüqar kişiyə elə bil dünyanı bağışladılar, Zülfüqar kişinin əlindən elə bil dünyanı aldılar: dağları, dərələri, ormanları, nənnidə eşitdiyi gün işığı kimi ilıq laylanı, oğul-uşaq məhəbbətini, ocağa, yurda bağlılığını.

     It was as if the old Zulfuqar was given the world, [and] as if the world was taken away from the old Zulfuqar: the mountains, the valleys, the forests, the lullaby warm as daylight that he heard in the cradle, his childhood love, his attachment to home and hearth.

Declension

Declension of orman
	singular	plural
nominative	orman	ormanlar
definite accusative	ormanı	ormanları
dative	ormana	ormanlara
locative	ormanda	ormanlarda
ablative	ormandan	ormanlardan
definite genitive	ormanın	ormanların

Possessive forms of orman
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanım	ormanlarım
sənin (“your”)	ormanın	ormanların
onun (“his/her/its”)	ormanı	ormanları
bizim (“our”)	ormanımız	ormanlarımız
sizin (“your”)	ormanınız	ormanlarınız
onların (“their”)	ormanı or ormanları	ormanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımı	ormanlarımı
sənin (“your”)	ormanını	ormanlarını
onun (“his/her/its”)	ormanını	ormanlarını
bizim (“our”)	ormanımızı	ormanlarımızı
sizin (“your”)	ormanınızı	ormanlarınızı
onların (“their”)	ormanını or ormanlarını	ormanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanıma	ormanlarıma
sənin (“your”)	ormanına	ormanlarına
onun (“his/her/its”)	ormanına	ormanlarına
bizim (“our”)	ormanımıza	ormanlarımıza
sizin (“your”)	ormanınıza	ormanlarınıza
onların (“their”)	ormanına or ormanlarına	ormanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımda	ormanlarımda
sənin (“your”)	ormanında	ormanlarında
onun (“his/her/its”)	ormanında	ormanlarında
bizim (“our”)	ormanımızda	ormanlarımızda
sizin (“your”)	ormanınızda	ormanlarınızda
onların (“their”)	ormanında or ormanlarında	ormanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımdan	ormanlarımdan
sənin (“your”)	ormanından	ormanlarından
onun (“his/her/its”)	ormanından	ormanlarından
bizim (“our”)	ormanımızdan	ormanlarımızdan
sizin (“your”)	ormanınızdan	ormanlarınızdan
onların (“their”)	ormanından or ormanlarından	ormanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımın	ormanlarımın
sənin (“your”)	ormanının	ormanlarının
onun (“his/her/its”)	ormanının	ormanlarının
bizim (“our”)	ormanımızın	ormanlarımızın
sizin (“your”)	ormanınızın	ormanlarınızın
onların (“their”)	ormanının or ormanlarının	ormanlarının

Derived terms

• ormanlı
• ormancıq

Crimean Tatar

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

1. forest

Declension

Declension of orman

	singular	plural
nominative	orman	ormanlar
genitive	ormannıñ	ormanlarnıñ
dative	ormanğa	ormanlarğa
accusative	ormannı	ormanlarnı
locative	ormanda	ormanlarda
ablative	ormandan	ormanlardan

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
• “orman”, in Luğatçıq (in Russian)

Gagauz

orman

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

1. vegetable garden, kitchen garden

See also

• daa (“forest”)

Serbo-Croatian

Alternative forms

• òrmār

Pronunciation

• IPA^(key): /ǒrmaːn/
• Hyphenation: or‧man

Noun

òrmān m (Cyrillic spelling о̀рма̄н)

1. ambry, closet, wardrobe

Declension

Declension of orman

	singular	plural
nominative	òrmān	ormani
genitive	ormána	ormana
dative	ormanu	ormanima
accusative	orman	ormane
vocative	ormanu / ormane	ormani
locative	ormanu	ormanima
instrumental	ormanom	ormanima

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورمان‎ (orman), from Proto-Turkic *orman.

Noun

orman (definite accusative ormanı, plural ormanlar)

1. forest

Declension

Inflection
Nominative	orman
Definite accusative	ormanı
	Singular	Plural
Nominative	orman	ormanlar
Definite accusative	ormanı	ormanları
Dative	ormana	ormanlara
Locative	ormanda	ormanlarda
Ablative	ormandan	ormanlardan
Genitive	ormanın	ormanların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ormanım ormanlarım 2nd singular ormanın ormanların 3rd singular ormanı ormanları 1st plural ormanımız ormanlarımız 2nd plural ormanınız ormanlarınız 3rd plural ormanları ormanları Definite accusative Singular Plural 1st singular ormanımı ormanlarımı 2nd singular ormanını ormanlarını 3rd singular ormanını ormanlarını 1st plural ormanımızı ormanlarımızı 2nd plural ormanınızı ormanlarınızı 3rd plural ormanlarını ormanlarını Dative Singular Plural 1st singular ormanıma ormanlarıma 2nd singular ormanına ormanlarına 3rd singular ormanına ormanlarına 1st plural ormanımıza ormanlarımıza 2nd plural ormanınıza ormanlarınıza 3rd plural ormanlarına ormanlarına Locative Singular Plural 1st singular ormanımda ormanlarımda 2nd singular ormanında ormanlarında 3rd singular ormanında ormanlarında 1st plural ormanımızda ormanlarımızda 2nd plural ormanınızda ormanlarınızda 3rd plural ormanlarında ormanlarında Ablative Singular Plural 1st singular ormanımdan ormanlarımdan 2nd singular ormanından ormanlarından 3rd singular ormanından ormanlarından 1st plural ormanımızdan ormanlarımızdan 2nd plural ormanınızdan ormanlarınızdan 3rd plural ormanlarından ormanlarından Genitive Singular Plural 1st singular ormanımın ormanlarımın 2nd singular ormanının ormanlarının 3rd singular ormanının ormanlarının 1st plural ormanımızın ormanlarımızın 2nd plural ormanınızın ormanlarınızın 3rd plural ormanlarının ormanlarının

Derived terms

• ormanlık

Uyghur

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

1. forest