otorinolaringolog
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Back-formation from otorinolaringologie.
Noun[edit]
otorinolaringolog m (plural otorinolaringologi)
Declension[edit]
Declension of otorinolaringolog
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) otorinolaringolog | otorinolaringologul | (niște) otorinolaringologi | otorinolaringologii |
genitive/dative | (unui) otorinolaringolog | otorinolaringologului | (unor) otorinolaringologi | otorinolaringologilor |
vocative | otorinolaringologule | otorinolaringologilor |
Serbo-Croatian[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
otorinolaringòlog m (Cyrillic spelling оториноларинго̀лог)
Declension[edit]
Declension of otorinolaringolog
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | otorinolaringòlog | otorinolaringòlozi |
genitive | otorinolaringologa | otorinolaringologa |
dative | otorinolaringologu | otorinolaringolozima |
accusative | otorinolaringologa | otorinolaringologe |
vocative | otorinolaringolože | otorinolaringolozi |
locative | otorinolaringologu | otorinolaringolozima |
instrumental | otorinolaringologom | otorinolaringolozima |