paciać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

paciać impf (perfective popaciać)

  1. (transitive, Near Masovian, Far Masovian) Alternative form of paćkać (to daub, to smudge)

Further reading

[edit]
  • Władysław Matlakowski (1891) “paciać-ćkać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 368
  • Antoni Waga (1860) “paciać”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 756