panaterius
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /paː.naˈteː.ri.us/, [päːnäˈt̪eːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pa.naˈte.ri.us/, [pänäˈt̪ɛːrius]
Noun[edit]
pānatērius m (genitive pānatēriī or pānatērī); second declension
- alternative form of pānetārius
Declension[edit]
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pānatērius | pānatēriī |
Genitive | pānatēriī pānatērī1 |
pānatēriōrum |
Dative | pānatēriō | pānatēriīs |
Accusative | pānatērium | pānatēriōs |
Ablative | pānatēriō | pānatēriīs |
Vocative | pānatērie | pānatēriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).