peremptorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /pe.reːmpˈtoː.ri.us/, [pɛreːmpˈt̪oːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.rempˈto.ri.us/, [perempˈt̪ɔːrius]
Adjective
perēmptōrius (feminine perēmptōria, neuter perēmptōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | perēmptōrius | perēmptōria | perēmptōrium | perēmptōriī | perēmptōriae | perēmptōria | |
Genitive | perēmptōriī | perēmptōriae | perēmptōriī | perēmptōriōrum | perēmptōriārum | perēmptōriōrum | |
Dative | perēmptōriō | perēmptōriō | perēmptōriīs | ||||
Accusative | perēmptōrium | perēmptōriam | perēmptōrium | perēmptōriōs | perēmptōriās | perēmptōria | |
Ablative | perēmptōriō | perēmptōriā | perēmptōriō | perēmptōriīs | |||
Vocative | perēmptōrie | perēmptōria | perēmptōrium | perēmptōriī | perēmptōriae | perēmptōria |
Related terms
References
- “peremptorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- peremptorius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- peremptorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.