perpetuitas
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]perpetuitās f (genitive perpetuitātis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | perpetuitās | perpetuitātēs |
Genitive | perpetuitātis | perpetuitātum |
Dative | perpetuitātī | perpetuitātibus |
Accusative | perpetuitātem | perpetuitātēs |
Ablative | perpetuitāte | perpetuitātibus |
Vocative | perpetuitās | perpetuitātēs |
Descendants
[edit]- Catalan: perpetuitat
- English: perpetuity
- French: perpétuité
- Galician: perpetuidade
- Italian: perpetuità
- Occitan: perpetuitat
- Portuguese: perpetuidade
- Romanian: perpetuitate
- Spanish: perpetuidad
References
[edit]- “perpetuitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perpetuitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perpetuitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- logical consistency: perpetuitas et constantia (Tusc. 5. 10. 31)
- the connection: perpetuitas verborum
- logical consistency: perpetuitas et constantia (Tusc. 5. 10. 31)