perturbativ
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Latin perturbativus.
Adjective[edit]
perturbativ m or n (feminine singular perturbativă, masculine plural perturbativi, feminine and neuter plural perturbative)
Declension[edit]
Declension of perturbativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | perturbativ | perturbativă | perturbativi | perturbative | ||
definite | perturbativul | perturbativa | perturbativii | perturbativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | perturbativ | perturbative | perturbativi | perturbative | ||
definite | perturbativului | perturbativei | perturbativilor | perturbativelor |