placabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 13:03, 16 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Pronunciation

Etymology

From plāco +‎ -bilis.

Adjective

plācābilis (neuter plācābile, comparative plācābilior); third-declension two-termination adjective

  1. placable
  2. pacifying, appeasing, moderating, propitiating, acceptable

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative plācābilis plācābile plācābilēs plācābilia
Genitive plācābilis plācābilium
Dative plācābilī plācābilibus
Accusative plācābilem plācābile plācābilēs
plācābilīs
plācābilia
Ablative plācābilī plācābilibus
Vocative plācābilis plācābile plācābilēs plācābilia

Derived terms

Descendants

  • Italian: placabile

References

  • placabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • placabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • placabilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • placabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.