pośpiech

See also: pospiech, Pospiech, and Pośpiech

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *spě̑xъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔɕ.pjɛx/

• Audio

  (file)

Noun

pośpiech m inan

1. haste

Declension

Declension of pośpiech

	singular
nominative	pośpiech
genitive	pośpiechu
dative	pośpiechowi
accusative	pośpiech
instrumental	pośpiechem
locative	pośpiechu
vocative	pośpiechu

Derived terms

• pospieszny

Further reading

• pośpiech in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN