pocieszyciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From pocieszyć +‎ -ciel.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pɔ.t͡ɕɛˈʂɨ.t͡ɕɛl/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
  • Syllabification: po‧cie‧szy‧ciel

Noun[edit]

pocieszyciel m pers (female equivalent pocieszycielka)

  1. comforter, consoler
    Synonym: paraklet

Declension[edit]

Declension of pocieszyciel
singular plural
nominative pocieszyciel pocieszyciele
genitive pocieszyciela pocieszycieli
dative pocieszycielowi pocieszycielom
accusative pocieszyciela pocieszycieli
instrumental pocieszycielem pocieszycielami
locative pocieszycielu pocieszycielach
vocative pocieszycielu pocieszyciele

Further reading[edit]

  • pocieszyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pocieszyciel in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pocieszyciel&oldid=70846942"