pokotem

From Wiktionary, the free dictionary

Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

IPA^(key): /pɔˈkɔ.tɛm/
(Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈkɔ.tɛm/
Rhymes: -ɔtɛm
Syllabification: po‧ko‧tem

Etymology 1[edit]

Borrowed from Ukrainian по́котом (pókotom).^[1] First attested in 1690.^[2]

Adverb[edit]

pokotem (not comparable)

(literary) side by side (close to one another and abreast)

Derived terms[edit]

noun

pokot

verbs

położyć pokotem pf, kłaść pokotem impf

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

pokotem m

instrumental singular of pokot

References[edit]

^ Bańkowski, Andrzej (2000) “pokotem”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokotem”, in Słownik języka polskiego‎^[1]

Further reading[edit]

pokotem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
pokotem in Polish dictionaries at PWN
Aleksander Zdanowicz (1861) “pokotem”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokotem”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 507
pokot in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pokotem&oldid=73406664"