poliens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Catalan[edit]

Noun[edit]

poliens

  1. plural of poliè

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of poliō

Participle[edit]

poliēns (genitive polientis); third-declension one-termination participle

  1. polishing

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative poliēns polientēs polientia
Genitive polientis polientium
Dative polientī polientibus
Accusative polientem poliēns polientēs
polientīs
polientia
Ablative poliente
polientī1
polientibus
Vocative poliēns polientēs polientia

1When used purely as an adjective.