popielnik

Polish

Etymology

popiół (“ash”) +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpjɛl.ɲik/

Noun

popielnik m inan

1. ashpan, ashpit

   Synonym: popielorz (Silesia)

2. cineraria

   Synonyms: cyneraria, popielica

Declension

Declension of popielnik

	singular	plural
nominative	popielnik	popielniki
genitive	popielnika	popielników
dative	popielnikowi	popielnikom
accusative	popielnik	popielniki
instrumental	popielnikiem	popielnikami
locative	popielniku	popielnikach
vocative	popielniku	popielniki

Noun

popielnik m pers

1. (literary) A person born from ashes.

Declension

Declension of popielnik

	singular	plural
nominative	popielnik	popielnicy/popielniki (deprecative)
genitive	popielnika	popielników
dative	popielnikowi	popielnikom
accusative	popielnika	popielników
instrumental	popielnikiem	popielnikami
locative	popielniku	popielnikach
vocative	popielniku	popielnicy

Further reading

• Template:R:PWN