pozitiv

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: pozitív

Czech[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈpozɪtɪf]
  • Hyphenation: po‧zi‧tiv

Noun[edit]

pozitiv m inan

  1. (grammar) positive

Declension[edit]

Declension of pozitiv
singular plural
nominative pozitiv pozitivy
genitive pozitivu pozitivů
dative pozitivu pozitivům
accusative pozitiv pozitivy
vocative pozitive pozitivy
locative pozitivu pozitivech
instrumental pozitivem pozitivy

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • pozitiv in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • pozitiv in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • pozitiv in Internetová jazyková příručka

Romanian[edit]

Etymology[edit]

From French positif, from Latin positivus.

Adjective[edit]

pozitiv m or n (feminine singular pozitivă, masculine plural pozitivi, feminine and neuter plural pozitive)

  1. positive
  2. constructive

Declension[edit]

Declension of pozitiv
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative/
accusative 		indefinite pozitiv pozitivă pozitivi pozitive
definite pozitivul pozitiva pozitivii pozitivele
genitive/
dative 		indefinite pozitiv pozitive pozitivi pozitive
definite pozitivului pozitivei pozitivilor pozitivelor

Related terms[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Noun[edit]

pȍzitīv m (Cyrillic spelling по̏зитӣв)

  1. positive (grammar, photography)

Declension[edit]

Declension of pozitiv
singular plural
nominative pozitiv pozitivi
genitive pozitiva pozitiva
dative pozitivu pozitivima
accusative pozitiv pozitive
vocative pozitive pozitivi
locative pozitivu pozitivima
instrumental pozitivom pozitivima
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=pozitiv&oldid=72312076"