praecinens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of praecinō
Participle[edit]
praecinēns (genitive praecinentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praecinēns | praecinentēs | praecinentia | ||
Genitive | praecinentis | praecinentium | |||
Dative | praecinentī | praecinentibus | |||
Accusative | praecinentem | praecinēns | praecinentēs praecinentīs |
praecinentia | |
Ablative | praecinente praecinentī1 |
praecinentibus | |||
Vocative | praecinēns | praecinentēs | praecinentia |
1When used purely as an adjective.