praecipiendus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of praecipiō.
Participle[edit]
praecipiendus (feminine praecipienda, neuter praecipiendum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praecipiendus | praecipienda | praecipiendum | praecipiendī | praecipiendae | praecipienda | |
| Genitive | praecipiendī | praecipiendae | praecipiendī | praecipiendōrum | praecipiendārum | praecipiendōrum | |
| Dative | praecipiendō | praecipiendō | praecipiendīs | ||||
| Accusative | praecipiendum | praecipiendam | praecipiendum | praecipiendōs | praecipiendās | praecipienda | |
| Ablative | praecipiendō | praecipiendā | praecipiendō | praecipiendīs | |||
| Vocative | praecipiende | praecipienda | praecipiendum | praecipiendī | praecipiendae | praecipienda | |
References[edit]
- praecipiendus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to adopt a didactic tone: ad praecipiendi rationem delābi (Q. Fr. 1. 1. 6. 18)
- to adopt a didactic tone: ad praecipiendi rationem delābi (Q. Fr. 1. 1. 6. 18)