praedicatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of praedicō (proclaim; announce; preach).

Participle[edit]

praedicātus (feminine praedicāta, neuter praedicātum); first/second-declension participle

  1. proclaimed, having been proclaimed, declared publicly, having been declared publicly
  2. announced, having been announced, made known, having been made known
  3. praised, having been praised, commended, having been commended, extolled, having been extolled

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praedicātus praedicāta praedicātum praedicātī praedicātae praedicāta
Genitive praedicātī praedicātae praedicātī praedicātōrum praedicātārum praedicātōrum
Dative praedicātō praedicātō praedicātīs
Accusative praedicātum praedicātam praedicātum praedicātōs praedicātās praedicāta
Ablative praedicātō praedicātā praedicātō praedicātīs
Vocative praedicāte praedicāta praedicātum praedicātī praedicātae praedicāta