praehibitus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of praehibeō.
Participle[edit]
praehibitus (feminine praehibita, neuter praehibitum); first/second-declension participle
- Alternative form of praebitus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praehibitus | praehibita | praehibitum | praehibitī | praehibitae | praehibita | |
Genitive | praehibitī | praehibitae | praehibitī | praehibitōrum | praehibitārum | praehibitōrum | |
Dative | praehibitō | praehibitō | praehibitīs | ||||
Accusative | praehibitum | praehibitam | praehibitum | praehibitōs | praehibitās | praehibita | |
Ablative | praehibitō | praehibitā | praehibitō | praehibitīs | |||
Vocative | praehibite | praehibita | praehibitum | praehibitī | praehibitae | praehibita |