praeiaciens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of praeiaciō

Participle

[edit]

praeiaciēns (genitive praeiacientis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeiaciēns praeiacientēs praeiacientia
Genitive praeiacientis praeiacientium
Dative praeiacientī praeiacientibus
Accusative praeiacientem praeiaciēns praeiacientēs
praeiacientīs
praeiacientia
Ablative praeiaciente
praeiacientī1
praeiacientibus
Vocative praeiaciēns praeiacientēs praeiacientia

1When used purely as an adjective.