praeiciens
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of praeiciō
Participle
[edit]praeiciēns (genitive praeicientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia | ||
Genitive | praeicientis | praeicientium | |||
Dative | praeicientī | praeicientibus | |||
Accusative | praeicientem | praeiciēns | praeicientēs praeicientīs |
praeicientia | |
Ablative | praeiciente praeicientī1 |
praeicientibus | |||
Vocative | praeiciēns | praeicientēs | praeicientia |
1When used purely as an adjective.