praeicio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From prae- +‎ iaciō (throw, hurl).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

praeiciō (present infinitive praeicere, perfect active praeiēcī, supine praeiectum); third conjugation iō-variant

  1. to throw or cast up in front
  2. (figuratively) to cast up, object, utter reproachfully

Conjugation[edit]

   Conjugation of praeiciō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praeiciō praeicis praeicit praeicimus praeicitis praeiciunt
imperfect praeiciēbam praeiciēbās praeiciēbat praeiciēbāmus praeiciēbātis praeiciēbant
future praeiciam praeiciēs praeiciet praeiciēmus praeiciētis praeicient
perfect praeiēcī praeiēcistī praeiēcit praeiēcimus praeiēcistis praeiēcērunt,
praeiēcēre
pluperfect praeiēceram praeiēcerās praeiēcerat praeiēcerāmus praeiēcerātis praeiēcerant
future perfect praeiēcerō praeiēceris praeiēcerit praeiēcerimus praeiēceritis praeiēcerint
passive present praeicior praeiceris,
praeicere
praeicitur praeicimur praeiciminī praeiciuntur
imperfect praeiciēbar praeiciēbāris,
praeiciēbāre
praeiciēbātur praeiciēbāmur praeiciēbāminī praeiciēbantur
future praeiciar praeiciēris,
praeiciēre
praeiciētur praeiciēmur praeiciēminī praeicientur
perfect praeiectus + present active indicative of sum
pluperfect praeiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect praeiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praeiciam praeiciās praeiciat praeiciāmus praeiciātis praeiciant
imperfect praeicerem praeicerēs praeiceret praeicerēmus praeicerētis praeicerent
perfect praeiēcerim praeiēcerīs praeiēcerit praeiēcerīmus praeiēcerītis praeiēcerint
pluperfect praeiēcissem praeiēcissēs praeiēcisset praeiēcissēmus praeiēcissētis praeiēcissent
passive present praeiciar praeiciāris,
praeiciāre
praeiciātur praeiciāmur praeiciāminī praeiciantur
imperfect praeicerer praeicerēris,
praeicerēre
praeicerētur praeicerēmur praeicerēminī praeicerentur
perfect praeiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect praeiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praeice praeicite
future praeicitō praeicitō praeicitōte praeiciuntō
passive present praeicere praeiciminī
future praeicitor praeicitor praeiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praeicere praeiēcisse praeiectūrum esse praeicī praeiectum esse praeiectum īrī
participles praeiciēns praeiectūrus praeiectus praeiciendus,
praeiciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praeiciendī praeiciendō praeiciendum praeiciendō praeiectum praeiectū

Related terms[edit]

References[edit]

  • praeicio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praeicio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.