praeligatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of praeligō.
Participle[edit]
praeligātus (feminine praeligāta, neuter praeligātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praeligātus | praeligāta | praeligātum | praeligātī | praeligātae | praeligāta | |
Genitive | praeligātī | praeligātae | praeligātī | praeligātōrum | praeligātārum | praeligātōrum | |
Dative | praeligātō | praeligātō | praeligātīs | ||||
Accusative | praeligātum | praeligātam | praeligātum | praeligātōs | praeligātās | praeligāta | |
Ablative | praeligātō | praeligātā | praeligātō | praeligātīs | |||
Vocative | praeligāte | praeligāta | praeligātum | praeligātī | praeligātae | praeligāta |