praelucens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of praelūceō.

Participle

[edit]

praelūcēns (genitive praelūcentis); third-declension one-termination participle

  1. lighting the way

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praelūcēns praelūcentēs praelūcentia
Genitive praelūcentis praelūcentium
Dative praelūcentī praelūcentibus
Accusative praelūcentem praelūcēns praelūcentēs
praelūcentīs
praelūcentia
Ablative praelūcente
praelūcentī1
praelūcentibus
Vocative praelūcēns praelūcentēs praelūcentia

1When used purely as an adjective.