praestituens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of praestituō.
Participle
[edit]praestituēns (genitive praestituentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praestituēns | praestituentēs | praestituentia | ||
Genitive | praestituentis | praestituentium | |||
Dative | praestituentī | praestituentibus | |||
Accusative | praestituentem | praestituēns | praestituentēs praestituentīs |
praestituentia | |
Ablative | praestituente praestituentī1 |
praestituentibus | |||
Vocative | praestituēns | praestituentēs | praestituentia |
1When used purely as an adjective.