pransorius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From prānsor (“lunch-guest”) + -ius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /pranˈso.ri.us/, [prä̃ːˈs̠ɔriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pranˈso.ri.us/, [pränˈsɔːrius]
Adjective
[edit]prānsorius (feminine prānsoria, neuter prānsorium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prānsorius | prānsoria | prānsorium | prānsoriī | prānsoriae | prānsoria | |
Genitive | prānsoriī | prānsoriae | prānsoriī | prānsoriōrum | prānsoriārum | prānsoriōrum | |
Dative | prānsoriō | prānsoriō | prānsoriīs | ||||
Accusative | prānsorium | prānsoriam | prānsorium | prānsoriōs | prānsoriās | prānsoria | |
Ablative | prānsoriō | prānsoriā | prānsoriō | prānsoriīs | |||
Vocative | prānsorie | prānsoria | prānsorium | prānsoriī | prānsoriae | prānsoria |
Related terms
[edit]References
[edit]- “pransorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pransorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.