profugiens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of prōfugiō.
Participle[edit]
prōfugiēns (genitive prōfugientis); third-declension one-termination participle
- fleeing, running away, escaping
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prōfugiēns | prōfugientēs | prōfugientia | ||
Genitive | prōfugientis | prōfugientium | |||
Dative | prōfugientī | prōfugientibus | |||
Accusative | prōfugientem | prōfugiēns | prōfugientēs prōfugientīs |
prōfugientia | |
Ablative | prōfugiente prōfugientī1 |
prōfugientibus | |||
Vocative | prōfugiēns | prōfugientēs | prōfugientia |
1When used purely as an adjective.