protuberantia
Latin
Etymology
From protuberantem, accusative of prōtūberāns
Noun
prōtubērantia f (genitive prōtubērantiae); first declension
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | prōtubērantia | prōtubērantiae |
Genitive | prōtubērantiae | prōtubērantiārum |
Dative | prōtubērantiae | prōtubērantiīs |
Accusative | prōtubērantiam | prōtubērantiās |
Ablative | prōtubērantiā | prōtubērantiīs |
Vocative | prōtubērantia | prōtubērantiae |