przybłęda

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from przybłądzić.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pʂɘˈbwɛn.da/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnda
  • Syllabification: przy‧błę‧da

Noun

[edit]

przybłęda f

  1. stray animal

Declension

[edit]

Noun

[edit]

przybłęda m pers or f

  1. vagabond, vagrant
    Synonym: (obsolete) przywłoka

Declension

[edit]

Masculine:

Derived terms

[edit]
adjective

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “przybłęda”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Further reading

[edit]