przypowiadanie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Old Polish przypowiedanie. By surface analysis, przypowiadać + -anie.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /pʂɨ.pɔ.vjaˈda.ɲɛ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɨ.pɔ.vjaˈda.ɲe/, /pr̝ɨ.pɔ.vjaˈda.ɲe/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: przy‧po‧wia‧da‧nie
Noun[edit]
przypowiadanie n
Declension[edit]
Declension of przypowiadanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | przypowiadanie |
| genitive | przypowiadania |
| dative | przypowiadaniu |
| accusative | przypowiadanie |
| instrumental | przypowiadaniem |
| locative | przypowiadaniu |
| vocative | przypowiadanie |
References[edit]
Further reading[edit]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypowiadanie, [przypowiedanie]”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przypowiadanie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[1]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypowiadanie”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 348
- przypowiadanie in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego