przywłaszczyciel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przywłaszczyć +‎ -ciel.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pʂɨ.vwaʂˈt͡ʂɨ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕɛl
  • Syllabification: przy‧własz‧czy‧ciel

Noun

[edit]

przywłaszczyciel m pers (female equivalent przywłaszczycielka)

  1. embezzler, misappropriator
    Synonyms: defraudant, malwersant
  2. usurper
    Synonyms: samozwaniec, uzurpator

Declension

[edit]

Further reading

[edit]