puditus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of pudeō.

Participle[edit]

puditus (feminine pudita, neuter puditum); first/second-declension participle

  1. ashamed

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative puditus pudita puditum puditī puditae pudita
Genitive puditī puditae puditī puditōrum puditārum puditōrum
Dative puditō puditō puditīs
Accusative puditum puditam puditum puditōs puditās pudita
Ablative puditō puditā puditō puditīs
Vocative pudite pudita puditum puditī puditae pudita

References[edit]