puritas

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:56, 4 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology 1

From pūrus.

Noun

pūritās f (genitive pūritātis); third declension

  1. (post-classical) Purity.
    Scopos puritas est cordis. The aim is purity of heart. (Scopos here is in the Greek nominative) John Cassian, Conferences of the Desert Fathers, chapter 4.

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative pūritās pūritātēs
Genitive pūritātis pūritātum
Dative pūritātī pūritātibus
Accusative pūritātem pūritātēs
Ablative pūritāte pūritātibus
Vocative pūritās pūritātēs

Descendants

  • English: purity
  • French: pureté
  • Italian: purità

Template:mid2

Etymology 2

From pūs.

Noun

pūritās f (genitive pūritātis); third declension

  1. purulence
Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative pūritās pūritātēs
Genitive pūritātis pūritātum
Dative pūritātī pūritātibus
Accusative pūritātem pūritātēs
Ablative pūritāte pūritātibus
Vocative pūritās pūritātēs

References

  • puritas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • puritas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • puritas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • purity of style: integritas, sinceritas orationis (not puritas)