réasúntaíocht

Irish

Etymology

A mixture of réasúntacht and réasúnaíocht (“(act of) reasoning”).

Noun

réasúntaíocht f (genitive singular réasúntaíochta)

1. Alternative form of réasúntacht (“reasonableness, moderateness”)

Declension

Declension of réasúntaíocht

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative réasúntaíocht Vocative a réasúntaíocht Genitive réasúntaíochta Dative réasúntaíocht

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an réasúntaíocht Genitive na réasúntaíochta Dative leis an réasúntaíocht don réasúntaíocht

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “réasúntacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN