rachmistrz

Polish

Etymology

Borrowed from German Rechenmeister.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrax.mistʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -axmistʂ
• Syllabification: rach‧mistrz

Noun

rachmistrz m pers

1. computer (person)
2. (archaic) accountant (one whose profession includes organizing, maintaining and auditing the records of another)

   Synonym: księgowy

Declension

Declension of rachmistrz

	singular	plural
nominative	rachmistrz	rachmistrzowie/rachmistrze
genitive	rachmistrza	rachmistrzów
dative	rachmistrzowi	rachmistrzom
accusative	rachmistrza	rachmistrzów
instrumental	rachmistrzem	rachmistrzami
locative	rachmistrzu	rachmistrzach
vocative	rachmistrzu	rachmistrzowie/rachmistrze

Derived terms

adjective

• rachmistrzowski

 

noun

• rachmistrzostwo

 

verb

• rachmistrzować

 

Further reading

• rachmistrz in Polish dictionaries at PWN