reçel

See also: recel

Turkish

Etymology

From Persian ریچار (ričâr).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɾetʃel]

Noun

reçel (definite accusative reçeli, plural reçeller)

1. jam

Declension

Inflection
Nominative	reçel
Definite accusative	reçeli
	Singular	Plural
Nominative	reçel	reçeller
Definite accusative	reçeli	reçelleri
Dative	reçele	reçellere
Locative	reçelde	reçellerde
Ablative	reçelden	reçellerden
Genitive	reçelin	reçellerin

See also

• marmelat