recoctus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of recoquō.
Participle
[edit]recoctus (feminine recocta, neuter recoctum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | recoctus | recocta | recoctum | recoctī | recoctae | recocta | |
Genitive | recoctī | recoctae | recoctī | recoctōrum | recoctārum | recoctōrum | |
Dative | recoctō | recoctō | recoctīs | ||||
Accusative | recoctum | recoctam | recoctum | recoctōs | recoctās | recocta | |
Ablative | recoctō | recoctā | recoctō | recoctīs | |||
Vocative | recocte | recocta | recoctum | recoctī | recoctae | recocta |
References
[edit]- “recoctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “recoctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- recoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.