reformatorski
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From reformator + -ski.[1] First attested in 1817.[2]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]reformatorski (not comparable, derived adverb reformatorsko)
- (relational) reformer's; reform
Declension
[edit]Declension of reformatorski (velar)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | reformatorski | reformatorska | reformatorskie | reformatorscy | reformatorskie | |
| genitive | reformatorskiego | reformatorskiej | reformatorskiego | reformatorskich | ||
| dative | reformatorskiemu | reformatorskiej | reformatorskiemu | reformatorskim | ||
| accusative | reformatorskiego | reformatorski | reformatorską | reformatorskie | reformatorskich | reformatorskie |
| instrumental | reformatorskim | reformatorską | reformatorskim | reformatorskimi | ||
| locative | reformatorskim | reformatorskiej | reformatorskim | reformatorskich | ||
References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “reformatorski”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Gazeta Lwowska (in Polish), number 31, 1817 February 21, page 131
Further reading
[edit]- reformatorski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- reformatorski in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “reformatorski”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “reformatorski”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 496