rekyylitön

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 23:21, 14 March 2019.
Jump to navigation Jump to search

Finnish

Etymology

rekyyli +‎ -tön

Adjective

rekyylitön (comparative rekyylittömämpi, superlative rekyylittömin)

  1. recoilless

Declension

Inflection of rekyylitön (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative rekyylitön rekyylittömät
genitive rekyylittömän rekyylittömien
partitive rekyylitöntä rekyylittömiä
illative rekyylittömään rekyylittömiin
singular plural
nominative rekyylitön rekyylittömät
accusative nom. rekyylitön rekyylittömät
gen. rekyylittömän
genitive rekyylittömän rekyylittömien
rekyylitönten rare
partitive rekyylitöntä rekyylittömiä
inessive rekyylittömässä rekyylittömissä
elative rekyylittömästä rekyylittömistä
illative rekyylittömään rekyylittömiin
adessive rekyylittömällä rekyylittömillä
ablative rekyylittömältä rekyylittömiltä
allative rekyylittömälle rekyylittömille
essive rekyylittömänä rekyylittöminä
translative rekyylittömäksi rekyylittömiksi
abessive rekyylittömättä rekyylittömittä
instructive rekyylittömin
comitative rekyylittömine
Possessive forms of rekyylitön (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative rekyylittömäni rekyylittömäni
accusative nom. rekyylittömäni rekyylittömäni
gen. rekyylittömäni
genitive rekyylittömäni rekyylittömieni
rekyylitönteni rare
partitive rekyylitöntäni rekyylittömiäni
inessive rekyylittömässäni rekyylittömissäni
elative rekyylittömästäni rekyylittömistäni
illative rekyylittömääni rekyylittömiini
adessive rekyylittömälläni rekyylittömilläni
ablative rekyylittömältäni rekyylittömiltäni
allative rekyylittömälleni rekyylittömilleni
essive rekyylittömänäni rekyylittöminäni
translative rekyylittömäkseni rekyylittömikseni
abessive rekyylittömättäni rekyylittömittäni
instructive
comitative rekyylittömineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative rekyylittömäsi rekyylittömäsi
accusative nom. rekyylittömäsi rekyylittömäsi
gen. rekyylittömäsi
genitive rekyylittömäsi rekyylittömiesi
rekyylitöntesi rare
partitive rekyylitöntäsi rekyylittömiäsi
inessive rekyylittömässäsi rekyylittömissäsi
elative rekyylittömästäsi rekyylittömistäsi
illative rekyylittömääsi rekyylittömiisi
adessive rekyylittömälläsi rekyylittömilläsi
ablative rekyylittömältäsi rekyylittömiltäsi
allative rekyylittömällesi rekyylittömillesi
essive rekyylittömänäsi rekyylittöminäsi
translative rekyylittömäksesi rekyylittömiksesi
abessive rekyylittömättäsi rekyylittömittäsi
instructive
comitative rekyylittöminesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative rekyylittömämme rekyylittömämme
accusative nom. rekyylittömämme rekyylittömämme
gen. rekyylittömämme
genitive rekyylittömämme rekyylittömiemme
rekyylitöntemme rare
partitive rekyylitöntämme rekyylittömiämme
inessive rekyylittömässämme rekyylittömissämme
elative rekyylittömästämme rekyylittömistämme
illative rekyylittömäämme rekyylittömiimme
adessive rekyylittömällämme rekyylittömillämme
ablative rekyylittömältämme rekyylittömiltämme
allative rekyylittömällemme rekyylittömillemme
essive rekyylittömänämme rekyylittöminämme
translative rekyylittömäksemme rekyylittömiksemme
abessive rekyylittömättämme rekyylittömittämme
instructive
comitative rekyylittöminemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative rekyylittömänne rekyylittömänne
accusative nom. rekyylittömänne rekyylittömänne
gen. rekyylittömänne
genitive rekyylittömänne rekyylittömienne
rekyylitöntenne rare
partitive rekyylitöntänne rekyylittömiänne
inessive rekyylittömässänne rekyylittömissänne
elative rekyylittömästänne rekyylittömistänne
illative rekyylittömäänne rekyylittömiinne
adessive rekyylittömällänne rekyylittömillänne
ablative rekyylittömältänne rekyylittömiltänne
allative rekyylittömällenne rekyylittömillenne
essive rekyylittömänänne rekyylittöminänne
translative rekyylittömäksenne rekyylittömiksenne
abessive rekyylittömättänne rekyylittömittänne
instructive
comitative rekyylittöminenne
third-person possessor
singular plural
nominative rekyylittömänsä rekyylittömänsä
accusative nom. rekyylittömänsä rekyylittömänsä
gen. rekyylittömänsä
genitive rekyylittömänsä rekyylittömiensä
rekyylitöntensä rare
partitive rekyylitöntään
rekyylitöntänsä
rekyylittömiään
rekyylittömiänsä
inessive rekyylittömässään
rekyylittömässänsä
rekyylittömissään
rekyylittömissänsä
elative rekyylittömästään
rekyylittömästänsä
rekyylittömistään
rekyylittömistänsä
illative rekyylittömäänsä rekyylittömiinsä
adessive rekyylittömällään
rekyylittömällänsä
rekyylittömillään
rekyylittömillänsä
ablative rekyylittömältään
rekyylittömältänsä
rekyylittömiltään
rekyylittömiltänsä
allative rekyylittömälleen
rekyylittömällensä
rekyylittömilleen
rekyylittömillensä
essive rekyylittömänään
rekyylittömänänsä
rekyylittöminään
rekyylittöminänsä
translative rekyylittömäkseen
rekyylittömäksensä
rekyylittömikseen
rekyylittömiksensä
abessive rekyylittömättään
rekyylittömättänsä
rekyylittömittään
rekyylittömittänsä
instructive
comitative rekyylittömineen
rekyylittöminensä