repertus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of reperiō.

Participle[edit]

repertus (feminine reperta, neuter repertum); first/second-declension participle

  1. found (out), discovered, invented

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative repertus reperta repertum repertī repertae reperta
Genitive repertī repertae repertī repertōrum repertārum repertōrum
Dative repertō repertō repertīs
Accusative repertum repertam repertum repertōs repertās reperta
Ablative repertō repertā repertō repertīs
Vocative reperte reperta repertum repertī repertae reperta

Descendants[edit]

References[edit]

  • repertus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • repertus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • repertus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.