rimpuileminen

Finnish

Etymology

rimpuilla +‎ -minen

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrimpui̯leminen/, [ˈrimpui̯ˌle̞mine̞n]
• Rhymes: -eminen
• Syllabification^(key): rim‧pui‧le‧mi‧nen

Noun

rimpuileminen

1. verbal noun of rimpuilla
   1. struggling, wriggling

Declension

Inflection of rimpuileminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative		rimpuileminen	rimpuilemiset
genitive		rimpuilemisen	rimpuilemisten rimpuilemisien
partitive		rimpuilemista	rimpuilemisia
illative		rimpuilemiseen	rimpuilemisiin
		singular	plural
nominative		rimpuileminen	rimpuilemiset
accusative	nom.	rimpuileminen	rimpuilemiset
	gen.	rimpuilemisen
genitive		rimpuilemisen	rimpuilemisten rimpuilemisien
partitive		rimpuilemista	rimpuilemisia
inessive		rimpuilemisessa	rimpuilemisissa
elative		rimpuilemisesta	rimpuilemisista
illative		rimpuilemiseen	rimpuilemisiin
adessive		rimpuilemisella	rimpuilemisilla
ablative		rimpuilemiselta	rimpuilemisilta
allative		rimpuilemiselle	rimpuilemisille
essive		rimpuilemisena	rimpuilemisina
translative		rimpuilemiseksi	rimpuilemisiksi
abessive		rimpuilemisetta	rimpuilemisitta
instructive		—	rimpuilemisin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of rimpuileminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative rimpuilemiseni rimpuilemiseni accusative nom. rimpuilemiseni rimpuilemiseni gen. rimpuilemiseni genitive rimpuilemiseni rimpuilemisteni rimpuilemisieni partitive rimpuilemistani rimpuilemisiani inessive rimpuilemisessani rimpuilemisissani elative rimpuilemisestani rimpuilemisistani illative rimpuilemiseeni rimpuilemisiini adessive rimpuilemisellani rimpuilemisillani ablative rimpuilemiseltani rimpuilemisiltani allative rimpuilemiselleni rimpuilemisilleni essive rimpuilemisenani rimpuilemisinani translative rimpuilemisekseni rimpuilemisikseni abessive rimpuilemisettani rimpuilemisittani instructive — — comitative — rimpuilemisineni second-person singular possessor singular plural nominative rimpuilemisesi rimpuilemisesi accusative nom. rimpuilemisesi rimpuilemisesi gen. rimpuilemisesi genitive rimpuilemisesi rimpuilemistesi rimpuilemisiesi partitive rimpuilemistasi rimpuilemisiasi inessive rimpuilemisessasi rimpuilemisissasi elative rimpuilemisestasi rimpuilemisistasi illative rimpuilemiseesi rimpuilemisiisi adessive rimpuilemisellasi rimpuilemisillasi ablative rimpuilemiseltasi rimpuilemisiltasi allative rimpuilemisellesi rimpuilemisillesi essive rimpuilemisenasi rimpuilemisinasi translative rimpuilemiseksesi rimpuilemisiksesi abessive rimpuilemisettasi rimpuilemisittasi instructive — — comitative — rimpuilemisinesi first-person plural possessor singular plural nominative rimpuilemisemme rimpuilemisemme accusative nom. rimpuilemisemme rimpuilemisemme gen. rimpuilemisemme genitive rimpuilemisemme rimpuilemistemme rimpuilemisiemme partitive rimpuilemistamme rimpuilemisiamme inessive rimpuilemisessamme rimpuilemisissamme elative rimpuilemisestamme rimpuilemisistamme illative rimpuilemiseemme rimpuilemisiimme adessive rimpuilemisellamme rimpuilemisillamme ablative rimpuilemiseltamme rimpuilemisiltamme allative rimpuilemisellemme rimpuilemisillemme essive rimpuilemisenamme rimpuilemisinamme translative rimpuilemiseksemme rimpuilemisiksemme abessive rimpuilemisettamme rimpuilemisittamme instructive — — comitative — rimpuilemisinemme second-person plural possessor singular plural nominative rimpuilemisenne rimpuilemisenne accusative nom. rimpuilemisenne rimpuilemisenne gen. rimpuilemisenne genitive rimpuilemisenne rimpuilemistenne rimpuilemisienne partitive rimpuilemistanne rimpuilemisianne inessive rimpuilemisessanne rimpuilemisissanne elative rimpuilemisestanne rimpuilemisistanne illative rimpuilemiseenne rimpuilemisiinne adessive rimpuilemisellanne rimpuilemisillanne ablative rimpuilemiseltanne rimpuilemisiltanne allative rimpuilemisellenne rimpuilemisillenne essive rimpuilemisenanne rimpuilemisinanne translative rimpuilemiseksenne rimpuilemisiksenne abessive rimpuilemisettanne rimpuilemisittanne instructive — — comitative — rimpuilemisinenne third-person possessor singular plural nominative rimpuilemisensa rimpuilemisensa accusative nom. rimpuilemisensa rimpuilemisensa gen. rimpuilemisensa genitive rimpuilemisensa rimpuilemistensa rimpuilemisiensa partitive rimpuilemistaan rimpuilemistansa rimpuilemisiaan rimpuilemisiansa inessive rimpuilemisessaan rimpuilemisessansa rimpuilemisissaan rimpuilemisissansa elative rimpuilemisestaan rimpuilemisestansa rimpuilemisistaan rimpuilemisistansa illative rimpuilemiseensa rimpuilemisiinsa adessive rimpuilemisellaan rimpuilemisellansa rimpuilemisillaan rimpuilemisillansa ablative rimpuilemiseltaan rimpuilemiseltansa rimpuilemisiltaan rimpuilemisiltansa allative rimpuilemiselleen rimpuilemisellensa rimpuilemisilleen rimpuilemisillensa essive rimpuilemisenaan rimpuilemisenansa rimpuilemisinaan rimpuilemisinansa translative rimpuilemisekseen rimpuilemiseksensa rimpuilemisikseen rimpuilemisiksensa abessive rimpuilemisettaan rimpuilemisettansa rimpuilemisittaan rimpuilemisittansa instructive — — comitative — rimpuilemisineen rimpuilemisinensa