ritarillinen

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

ritari +‎ -llinen

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈritɑrilːinen/, [ˈrit̪ɑˌrilːine̞n]
  • Rhymes: -ilːinen
  • Syllabification(key): ri‧ta‧ril‧li‧nen

Adjective[edit]

ritarillinen (comparative ritarillisempi, superlative ritarillisin)

  1. gallant, chivalrous

Declension[edit]

Inflection of ritarillinen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative ritarillinen ritarilliset
genitive ritarillisen ritarillisten
ritarillisien
partitive ritarillista ritarillisia
illative ritarilliseen ritarillisiin
singular plural
nominative ritarillinen ritarilliset
accusative nom. ritarillinen ritarilliset
gen. ritarillisen
genitive ritarillisen ritarillisten
ritarillisien
partitive ritarillista ritarillisia
inessive ritarillisessa ritarillisissa
elative ritarillisesta ritarillisista
illative ritarilliseen ritarillisiin
adessive ritarillisella ritarillisilla
ablative ritarilliselta ritarillisilta
allative ritarilliselle ritarillisille
essive ritarillisena ritarillisina
translative ritarilliseksi ritarillisiksi
instructive ritarillisin
abessive ritarillisetta ritarillisitta
comitative ritarillisine
Possessive forms of ritarillinen (type nainen)
Rare. Only used with substantive adjectives.
possessor singular plural
1st person ritarilliseni ritarillisemme
2nd person ritarillisesi ritarillisenne
3rd person ritarillisensa

Derived terms[edit]