roncinus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

roncīnus m (genitive roncīnī); second declension

  1. alternative form of runcīnus (rowney)

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative roncīnus roncīnī
Genitive roncīnī roncīnōrum
Dative roncīnō roncīnīs
Accusative roncīnum roncīnōs
Ablative roncīnō roncīnīs
Vocative roncīne roncīnī