rozłąka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: rozłąką

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from rozłączyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔzˈwɔŋ.ka/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔŋka
  • Syllabification: roz‧łą‧ka

Noun

[edit]

rozłąka f

  1. breakup, parting, separation (termination of a friendship or a romantic relationship)
    Synonym: rozstanie
  2. separation (the state in which people remain distant from each other or from something)
  3. (colloquial) expatriation allowance
    Synonym: rozłąkowe

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
[edit]
noun
verbs

Further reading

[edit]
  • rozłąka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozłąka in Polish dictionaries at PWN